طراحی و اعتباریابی الگوی آموزش مداوم جامعه پزشکی مبتنی بر یادگیری ترکیبی

پژوهش حاضر با هدف طراحی و اعتباریابی الگوی آموزش مداوم پزشکی مبتنی بر یادگیری ترکیبی در ایران انجام و برای اجرای آن از روش تحقیق ترکیبی با طرح اکتشافی– مدل توسعه ابزار استفاده شد. ابتدا در بخش کیفی پژوهش با استفاده از روش نظریه زمینه‌ای و مصاحبه با ده نفر از خبرگان آموزش مداوم پزشکی و یادگیری ترکیبی، پرسشنامه‌‌ای با 7 بعد اصلی، 28 مؤلفه و 100 گویه طراحی و سپس، در بخش کمّی، این پرسشنامه در یک مطالعه مقدماتی روی ده نفر از خبرگان آموزش مداوم پزشکی و یادگیری ترکیب اجرا شد. با توجه به بازخوردهای دریافتی، پرسشنامه اصلاح و نسخه نهایی آن در اختیار 383 نفر از مشمولان آموزش مداوم پزشکی قرار داده شد. اعتبار پرسشنامه را صاحبنظران تأیید کردند و پایایی آن با آلفای کرونباخ (903/0) محاسبه شد. در بخش کیفی پژوهش از روش نمونه‌‌گیری هدفمند غیراحتمالی و در بخش کمّی از روش نمونه‌‌گیری تصادفی استفاده شد. برای آزمون الگوی مزبور، از تحلیل مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده و با تحلیل عاملی مرتبه اول، الگوی مزبور با 7 بعد، 28 مؤلفه و 100 گویه تأیید شد. نتایج تحلیل عاملی تأییدی مرتبه دوم نشان داد که ابعاد و مؤلفه‌‌های ‌ احصاء‌شده، بار عاملی کافی را برای پیش‌‌بینی الگوی آموزش مداوم جامعه پزشکی بر مبنای یادگیری‌ترکیبی دارند. همچنین شاخص‌‌های Chi-square/dfبرابر با 38/2، RMSEA برابر با 072/0، GFI برابر با 98/0، AGFI برابر با 92/0، CFI برابر با 94/0، NFI بود. نتایج آزمون‌های آماری نشان داد که الگوی طراحی‌شده آموزش‌مداوم‌جامعه پزشکی مبتنی بر یادگیری ترکیبی از برازش بسیار مطلوبی برخوردار است.